Esas Oğlan

unutulmuş günlerden gelen bir şiirdir bu,
ne notası, ne de düzeni var,
ne aklı ne de selimi var,
sadece gönülden kopan bir nağmedir bu,
hikayesi hüzünlü, ama kısa,
belki saçma, ama azimli,
nefes almayı reddeden bir bilincin, bedenine karşı savaşı ile başladı,
bir kız gözlerine baktı,
saçları uçuşuyordu, sanki göz yerine ışığa bakıyordu esas oğlan,
gözlerden bir korumacı, savunmaya çekilmiş bir er bakıyordu sanki,
kapkara, soğuk ve bir o kadar da utangaç,
esas oğlan unutamadı kızı, haftalar ve haftalar geçti,
günlerden birgün, kız karşısına öyle bir heyecanla gelmişti ki,
esas oğlan şaşkınlıktan geri adım attı, ama kız pes etmemişti,
umudu o kadar muazzamdı ki, esas oğlan hemencecik yelkenleri suya indirivermişti,
derken birgün bilinç, nefes almaya karar verdi ve savaş bitti,
savaş bitmişti gerçi, ancak yeni bir savaş ufukta beliriyordu usulca,
esas oğlan kıza aşkını anlattı ve savaş başladı,
kız kovalıyor esas oğlan kaçıyordu,
beraber cenk ediyorlar, aşkları mavi alev gibi yeri göğü aydınlatıyordu,
buluşmaları az ve özdü, lâkin bu ikisine de kâfi değildi,
ama beklemenin verdiği sabır onları olgunlaştırıyordu,
günlerden birgün hayat onlara olumsuzluk sardı ve ayrıldılar,
pek gönülsüz olmuştu gerçi, ama ellerinde değildi,
o gün bugündür, esas oğlan her yerde aşkını haykırır durur,
ama yankılardan başka bir şey duyamaz, bu olay onu kahreder,
artık esas oğlan ölmüştür, çünkü yaşamına son vermiştir,
ölen aslında ne bedeni ne de zihnidir,
o " içindeki ben " 'i öldürmüştür,
esas oğlan uzakta bir yerde, her gece yarini düşler, buruk bir gülümsemeyle uykuya dalar,
ondan arta kalan amaçsız ve şuursuz bedenle zihin ise, yeni bir karakter yaratmışlardır,
bu yeni karakter, kendini günahtan günaha sürükler ama özünde esas oğlandan izler taşır,
ancak eski güzelliği artık yavaş yavaş son bulmaktadır,
buna içerleyen bedenle zihin artık son kararlarını verirler ve yeni bir yolculuğa yelken açarlar,
yeni ve son yolculuk, yeni bir başlangıç olacak bir yolculuk olan ölümü seçerler.
bundan alınacak ders kişinindir, gerisi beyhude, kalan günlerden ziyade, önümüzde hediye...